Impact is niet gelijk aan intentie

Afgelopen week heb ik, voor de opleiding, twee collegedagen bijgewoond. Het thema was deze twee dagen ‘werkvormen voor managers’ en Rosi Dhaenens (klik hier om de website van haar bedrijf Collabo te openen) heeft de groep erg goed bij de hand genomen om haar expertise en jarenlange ervaring met ons te delen.

Het waren twee leuke, verrassend interessante dagen. Vooraf had ik het idee dat we vooral oefeningen zouden gaan doen die al in voorgaande collegedagen besproken waren. Niets was minder waar, we hebben vooral ingezoomd op het fenomeen ‘groepsdynamica’. Wat een mooi onderwerp!

Groepen…. je ziet ze overal, je ontkomt er niet aan om er soms zelf ook aan deel te nemen. Natuurlijk is dit helemaal niet erg, in tegendeel zelfs, maar het is wel apart om te zien welke krachten er gaan spelen zodra groepen gevormd worden, wanneer groepen problemen dienen op te lossen waar echt een groepsbelang aan vast zit en, de voor mij meest opzienbarende, wanneer groepen problemen dienen op te lossen waar vooral individuele belangen van toepassing zijn.

We hebben een praktijkcase in de groep gegooid; resultaat: 18 meningen, 18 standpunten, 18 gewenste vervolgstappen…. Nee, dat is overdreven, maar het is wel degelijk zo dat er essentiële verschillen waren in standpunten en gewenste uitkomsten. Tijdens de discussie gebruikte ik het woord ‘waarschuwen’ waarbij ik met de beste bedoelingen benoemde dat ik het verstandig en eerlijk vond om een belanghebbende partij in deze case, waarvan er geen afgevaardigde aanwezig was tijdens de discussie, wilde aangeven hoe gevoelig deze situatie ligt. Immers; 18 personen waren op dat moment al geruime tijd aan het discussiëren en het bagatelliseren van deze situatie door de andere partij (wat in mijn ogen al eerder was gebeurd) zou alleen maar meer olie op het vuur gooien, zo dacht ik.

Rosi had ons er eerder op die dag al op gewezen; ‘Impact is niet gelijk aan intentie’. Dit was exact zo’n voorbeeld. In de reacties op mijn voorstel bleek duidelijk dat de impact, de lading die mijn woordgebruik bleek te hebben, compleet anders was dan mijn intentie. (waarschuwen zou veel te ver gaan, zo hard hoefde het wellicht niet gespeeld te worden, etc) Hoe zorgvuldig moet je in dat geval je woorden afwegen? Poeh, lastig… maar, een goede eye opener is het zeker! Een leerdoel voor mijzelf is om te gaan herkennen hoe de door mij gekozen woorden in discussies overkomen. In dit geval zaten er alleen Nederlanders bij elkaar, hoe moeilijk zal dit zijn wanneer mensen allemaal verschillende achtergronden (lees: culturen) hebben, waarbij iedereen zich wellicht ook nog eens in een andere taal dan zijn of haar moedertaal dient uit te drukken.

Rosi en mijn collega Christiaan wezen mij al op Chris Argyris. (een hoogleraar aan de Harvard Business School en bekend om onder andere zijn werk over lerende organisaties) Archyris is, zoals Rosi het verwoorde, een communicatie goeroe, dus daar ga ik me eens in verdiepen…

Wordt vervolgd!

Oh, om nog even af te sluiten met iets moois; samen met de subset hebben we besproken hoe effectief wij bezig zijn en hoe wij ons hier bij voelen. Wanneer we als vertrekpunt nemen dat wij elkaar (in ieder geval de meesten), op het moment van de eerste bijeenkomst, nog echt goed moesten leren kennen en het begrip Action Learning en de toepassing hiervan nog vrij nieuw was voor ons allen, dan boeken we echt vooruitgang. Ine (een van de leden uit mijn subset) opperde vervolgens dat het een mooi doel zou zijn dat de complete subset de opleiding met succes zal afronden. Het is geen graadmeter met betrekking tot effectief zijn, maar het is een fantastische doelstelling waarbij de kracht van een groep hier heel positief naar voren komt. Alles wat we doen proberen we, met een gezonde balans, af te leiden uit of terug te kaatsen naar die doelstelling.